Guney Kore'nin ve Korelilerin Hic Begenmedigim Yonleri

Merhabalar~~

Duydum ki Turkiye’ye bahar gelmiş, havalar isinmis, ne güzel. Burada hala ne yasadigimiza karar vermiş değilim yaz mi, kis mi, bahar mi. Daha öncede dediğim gibi bigun ağaçlar, cicekler, gunes ohh mis hava diyorum , bigun sisten gozgozu gormuyor, bigun yağmur çamur. 

Bugun ki yazim biraz değişik bir yazi olacak soyle ki bardagin hep dolu tarafından bakmamak gerektiğini aslinda bu kadar uzak kültürde yasamanin sandiginiz kadar eğlenceli ve güzel olmadigini ve 8 ay gözlemlediğim haliyle Kore ve Korelilerin kotu yanlarini yazmak istiyorum. Madde madde aklima gelenleri siralayim bakalim:

l  Oncelikle Koreliler sandiginiz kadar kibar insanlar değil. Soyle ki yolda yururken omuzlariniz çürüyebilir. O kadar cok çarpa çarpa yuruyorlar ki ve bana gore en buyuk saygisizliklari da carptiktan sonra bir pardon bile dememeleri.

l  Yere sürekli tukuruyorlar. Ben once bizde ki yasli amcalar gibi bunlarda oyle arada yapıyor sandim. Sonra anladim ki 7 den 77 ye, ne yas farki ne kultur farki, baya herkes cat cut yere tukuruyor. Ben hayatimda bu kadar yere tüküren bir millet görmedim, gerçekten iğrenç !

l  Sandiginiz kadar temiz değiller. Yani sokaklari falan bilmiyorum nasil hayal ediyorsunuz ama cer çöpten geçilmiyor etraf. Her ne kadar hergun yasli teyzeler falan temizlese de özellikle broşür tarzında kagitlar, sürekli yerlerde ve cop kutusu o kadar az ki ülkede sanirim ondan herkes copunu yere atiyor. Kesinlikle cok cahilce bir hareket hic hos değil!

l  Sokaklar, metrolar ve insanlar sarimsak kokuyor. Buraya gelmeden once buna benzer bir seyler duymuştum ama sehir efsanesi sanmistim. Burada yasayinca anladim ki hepsi gerçekmiş. Hele o metro anlatamam size buram buram sarimsak kokuyor ve bu hangi durakta hangi saatte binerseniz binin değişmiyor.

l  Meshur bir fotoğraf  vardir ya kesin gormussunuzdur. Boyle metroda kitap, gazete okuyan asyali insanlar bir de ellerinde telefonla duran Turk insani, o fotografi bulursam ekleyeceğim buraya. Neyse o da bir yalan, yine 7 den 77 ye, herkesin elinde telefon ve telefona bakmaktan yürüyemiyorlar. Metroda bir tane telefonla ilgilenmeyen insan görmezsiniz hatta bir fotoğraf çekmiştim ekleyim ve bu durum sürekli böyle. Komik olansa hadi metroda vakit geçsin diye takiliyorsundur anlarim ama arkadaslari ile sevgilileri ile bulusunca da böyleler. Sohbet eden az insan gorursunuz herkes gomulmus durumda telefonlara. Garip yani.

l  Eger Koreceniz yoksa siz bir hiçsiniz. Ne demek istediğimi aciklayayim hemen. Korece bilmiyorsaniz genelde burada arkadaş edinmeniz cok zor olacaktır. Cunku cogu Koreli İngilizce bildiği halde konuşmaktan asiri çekiniyor ve sizinle iletişime geçmiyor. Dogal olarak Koreceniz yoksa arkadaş ortamlarina girmeniz bir hali zor.

l  Dizilerinde falan bunlarin nasil istahli yemek yediklerini gormussunuzdur mutlaka ve o yemeklerin ne kadar lezzetli olduğunu da dusunmussunuzdur ama uzgunum değiller L. Her seferinde asiri lezzetli bir sey yiyorlarmis gibi geliyor bende yemek istiyorum ama denediğimde tam bir hüsran oluyor. Yemek gerçekten de burada ki en buyuk sikinti diyebilirim. 8 ay oldu hala bugun ne yiycem yaa diye isyan ediyorum. Ozellikle de ekmeksiz doyamayan birisiyseniz ve domuz eti yemiyorsaniz ac kalmaya veya sagliksiz beslenmeye mahkumsunuzdur.

l  Yukarida ki madde eger bir evde yasiyorsaniz belki bu kadar sorun olmayabilir ama eger bir yurtta yasiyorsaniz, iste o zaman gerçekten acliga mahkumsunuz J

l  Yurt demisken orada ki saçmalıklardan da ekleyeyim. Mesela benim kaldigim yurtta ki cogu ayni sekilde, neyse su isiticisi, utu falan kullanamiyorsunuz. Hadi bunu bi derece anlarsiniz da asil sacmalik sac kurutma makinesi bile kullanmak yasak. Saka gibi değil mi ? Kisin falan zatürre olabilirsiniz yani dikkat edin. (ben kullaniyorum ama yakalanırsam yurt puanımdan düşüyorlar)

l  Yurtta her iki katta bir mutfak olduğunu söylemişlerdi. O kadar sevinmiştim ki ooo sunu pişiririm bunu yaparim diye heyecanli heyecanli gittim “mutfağa”. Sonra ne göreyim sozum ona “mutfak” dedikleri seyi anlatıyorum. Bir su sebili ve tabak yıkamak için deterjan ve musluk. Dedim bu katta ki böyle heralde diğerine bakayim, yok ayni. Digeri, diğeri, diğeri… derken butun yurdu taradım yok buymuş “mutfak”.

l  Her ülkede gözlemlediğim gibi burada da Turklerin pratik zekasini gecen bir zeka ornegine rastlamadım. Bazen o kadar basit seyleri buyutup cozum bulamiyorlar ki böyle izliyorum onlari saka yapıyorlar heralde diye, sonrasinda herkesin aklina gelebilecek ilk seyi öneriyorum en basit seyi ve o kadar hayret ediyorlar ki gerçekten komedi J Kisacasi pratik düşünme konusunda cok zayiflar.

l  Egitim sistemleri dusundugunuz kadar gelişmiş değil. Bizim gibi bunlarda ezbere dayali bir eğitim goruyorlar ve sinav haftasi resmen calismaktan beyinleri sulaniyor.

l  Asiri korkaklar. Aman araba carpcak aman yangin cikcak aman olcez simdi diye yasiyorlar. Surekli bir panik ve ufacık olaylari abartmakta da üstlerine yok.

Simdilik aklima gelenler bunlar..

8 ayda bu kadarini gözlemleyebildim ve cogu blogda hep iyi seyler varken bunlardan kimsenin soz etmemesini garip buldum ve size bu yonunu de göstermek istedim L

Maalesef bazen davulun sesi uzaktan hos geliyor arkadaşlar, bambaşka bir kültürde yasamak bazen cok zor olabiliyor.

Yine de on yargili olmamaya calisiyorum. Belki de bu gözlemlerimin cogu ilerleyen zamanlarda değişir.. bakalim..

Kendinize iyi bakin. Hoscakalin !!!