Merhabalar~~
Duydum ki
Turkiye’ye bahar gelmiş, havalar isinmis, ne güzel. Burada hala ne yasadigimiza
karar vermiş değilim yaz mi, kis mi, bahar mi. Daha öncede dediğim gibi bigun ağaçlar,
cicekler, gunes ohh mis hava diyorum , bigun sisten gozgozu gormuyor, bigun yağmur
çamur.
Bugun ki yazim
biraz değişik bir yazi olacak soyle ki bardagin hep dolu tarafından bakmamak gerektiğini
aslinda bu kadar uzak kültürde yasamanin sandiginiz kadar eğlenceli ve güzel
olmadigini ve 8 ay gözlemlediğim haliyle Kore ve Korelilerin kotu yanlarini
yazmak istiyorum. Madde madde aklima gelenleri siralayim bakalim:
l
Oncelikle
Koreliler sandiginiz kadar kibar insanlar değil. Soyle ki yolda yururken
omuzlariniz çürüyebilir. O kadar cok çarpa çarpa yuruyorlar ki ve bana gore en
buyuk saygisizliklari da carptiktan sonra bir pardon bile dememeleri.
l
Yere
sürekli tukuruyorlar. Ben once bizde ki yasli amcalar gibi bunlarda oyle arada yapıyor
sandim. Sonra anladim ki 7 den 77 ye, ne yas farki ne kultur farki, baya herkes
cat cut yere tukuruyor. Ben hayatimda bu kadar yere tüküren bir millet görmedim,
gerçekten iğrenç !